Αγώνας Δρόμου κατά του καρκίνου του μαστού Race for the Cure Greece

Ο Πανελλήνιος Σύλλογος Γυναικών με Καρκίνο Μαστού «Άλμα Ζωής» συνδιοργανώνει με τον Οργανισμό Πολιτισμού, Αθλητισμού, και Νεολαίας του δήμου Αθηναίων, με την έγκριση της Αμερικανικής Οργάνωσης SusanG. Komen®,  για 7^η συνεχή χρονιά τον Αγώνα SusanG. KomenGreeceRacefortheCure® 2015. Την Κυριακή 27 Σεπτεμβρίου 2015 στο Ζάππειο δίνουμε ξανά τη μάχη ενάντια στον καρκίνο του μαστού.
Στον 6^οΑγώναGreeceRacefortheCure® 2014 συμμετείχαν 18.000 άντρες, γυναίκες και παιδιά για να στηρίξουν το έργο του Συλλόγου «Άλμα Ζωής» και τα προγράμματα που παρέχονται δωρεάν στις γυναίκες που έχουν εμπειρία καρκίνου του μαστού αλλά και τον γενικό γυναικείο πληθυσμό σε Αθήνα, Πάτρα και Θεσσαλονίκη.Τα προγράμματα που χρηματοδοτούνται από τα έσοδα του αγώνα για το έτος 2015 είναι:

Κατεδάφισαν το σπίτι των παιδικών χρόνων του Μενέλαου Λουντέμη

Ο Μενέλαος Λουντέμης δεν έχει πια σπίτι κι αυτό γιατί λόγο αναλγησίας μέρους των κληρονόμων του, το οίκημα στο οποίο ο μεγάλος Έλληνας λογοτέχνης έζησε στον Εξαπλάτανο Αλμωπίας κατεδαφίστηκε.

Οι τελευταίες δραματικές ώρες του Ξυλούρη

Η αδελφή του θρύλου της Κρήτης μιλά για τη μεγάλη καρδιά του ερμηνευτή

Ο αδερφός μου έφυγε πάμφτωχος από τη ζωή. Εκανε συναυλίες αφιλοκερδώς για να σώσει την Ελλάδα από τη χούντα και την Κύπρο από την Τουρκία και στο τέλος κάναμε αγώνα για να "φύγει" αξιοπρεπώς... Με τα λόγια αυτά η αδερφή του μεγάλου ερμηνευτή της Κρήτης Νίκου Ξυλούρη, Ζουμπουλία, τριάντα πέντε χρόνια μετά τον θάνατό του ξεδιπλώνει τις αναμνήσεις μιας ολόκληρης ζωής. Η «Espresso» ταξίδεψε στα Ανώγεια και συνάντησε τη θεματοφύλακα του μουσείου του Ξυλούρη, έτσι όπως η ίδια έχει δημιουργήσει το πατρικό σπίτι της οικογένειας.

Η Κυρά της θάλασσας

 Συντάκτης: Πέπη Ρηγοπούλου

Ηταν ένα ταξίδι αυτό που ζήσαμε την Κυριακή με γνωστούς και αγνώστους στο Αρχαιολογικό Μουσείο. Μία περιπλάνηση σε διαφορετικούς χώρους και χρόνους, όπου το μακρινό ερχόταν κοντά και το κοντινό ενωνόταν μαζί του παίρνοντας μια νέα διάσταση. Σαν τα κύματα της θάλασσας.
Με πλοηγό τον αρχαιολόγο Κώστα Πασχαλίδη να χαρίζει απλόχερα τη μαγεία που νιώθει ο ίδιος στη συνάντησή του με έναν αθέατο κόσμο, τον κόσμο αυτόν που σιγά σιγά το μουσείο φανερώνει. Φωτίζοντας για λίγο κάποια από τα πολυάριθμα έργα που υπάρχουν στα υπόγειά του. Ενα τέτοιο έργο ήταν η αφορμή του ταξιδιού μας, η μικρή χάλκινη μορφή της ψαρεμένης στο Αιγαίο, έξω από τη Μύκονο, το 1959, Αρτέμιδος.

Λείπει η υπομονή και η καταστροφολογία μας έχει δηλητηριάσει

Στην «Αντιγόνη», ένα από τα κορυφαία κείμενα της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας, κείμενο βαθύτατα πολιτικό, η ανάγκη του ελεύθερου ανθρώπου να ζει σύμφωνα με τα ηθικά του «πιστεύω» συγκρούεται με την ισχύ μιας αυθαίρετης και αλαζονικής εξουσίας.Υπάρχει μια πολιτική διαμάχη, μια αντιπαλότητα που δεν έχει σταματήσει. Είμαστε σε οριακά σημεία για να φερόμαστε αλόγιστα και με παρορμητισμό

ΟΙ ΤΟΥΡΙΣΤΕΣ ΕΡΧΟΝΤΑΙ, ΤΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ ΚΛΕΙΝΟΥΝ Ποια νησιά και τουριστικές περιοχές δεν έχουν... γιατρούς

Της Eλένης Πετροπούλου «Σήμα κινδύνου» εκπέμπουν οι μονάδες υγείας του EΣY στα νησιά και σε άλλες παραθεριστικές περιοχές: οι ελλείψεις γιατρών, λοιπού προσωπικού και υλικών είναι πλέον τόσο έντονες που καθιστούν τη λειτουργία των μονάδων υγείας προβληματική έως και επικίνδυνη.Eνόψει μάλιστα της τουριστικής περιόδου, οι περισσότερες μονάδες βρίσκονται σε πλήρη αδυναμία να καλύψουν τις τεράστιες ανάγκες που προκύπτουν από τη σημαντική αύξηση του πληθυσμού. Tο πρόσφατο, άλλωστε, περιστατικό ενός 58χρονου ασθενή από την Πάρο, που τελικά έχασε τη ζωή του μετά από 30 ώρες διαδοχικών διακομιδών(!), καταδεικνύει με τον πλέον τραγικό τρόπο την «αναπηρία» του συστήματος υγείας στα νησιά και στις απομακρυσμένες περιοχές.

Γ. Χαρούλης: «Δεν είμαι όσο ταπεινός θα ήθελα»

ΓΙΟΥΛΗ ΕΠΤΑΚΟΙΛΗ «Για μένα παράδοση είναι ένας διάλογος με το παρελθόν μου, με τα βιώματά μου, στα σπίτια, στα χωράφια, στις παρέες και στα πανηγύρια, που καμιά φορά ξεχνιέμαι και δεν τον κάνω, αλλά όταν τον κάνω νιώθω καλά, βρίσκω ένα σκοπό», λέει ο Γιάννης Χαρούλης.

Tην ώρα που οι τρεις συμπαθέστατες κυρίες έπιναν τον καφέ τους στο διπλανό τραπέζι σχολιάζοντας τα καμώματα της νύφης της μιας –αθάνατη ελληνική οικογένεια–, το μαγνητοφωνάκι άρχισε να γράφει.
«Τα γκρίζα μαλλιά από πού τα κληρονόμησες», ρωτάω τον Γιάννη Χαρούλη, με τον ενικό σχεδόν να επιβάλλεται, κόντρα στο savoir faire των συνεντεύξεων, από το νεαρόν της ηλικίας του, 34 ετών, αλλά και από την πηγαία και ανεπιτήδευτη απλότητά του. «Μάλλον από τη μητέρα μου, γιατί θυμάμαι τον πατέρα μου στα 40 του ήταν μια χαρά. Μελαχρινός, μελαχρινός», απαντάει.«Αλλά θέλω να σου πω και σένα τη σημερινή ιστορία», συνεχίζει, χαμογελώντας και ανεβάζοντας τον τόνο της φωνής του. «Είναι αστεία και λίγο σουρεάλ. Κοιμήθηκα χθες στις 4 τα ξημερώματα. Διαβάζω, ακούω μουσικές, χαλαρώνω. Τώρα τελευταία μου αρέσει να ακούω κλασική μουσική. Ακουγα λοιπόν Μάλερ, παρακολουθώντας ζωντανές συναυλίες. Κάποια στιγμή έπεσα για ύπνο. Ξαφνικά, το πρωί γύρω στις 8 ξυπνάω ακούγοντάς με. Σκέφτομαι, εντάξει, μεράκλωσε κάποιος γείτονας. Ηταν γλυκό, σαν καντάδα. Λέω, θα σταματήσει. Αλλά συνεχιζόταν. Ακούσαμε όλο τον δίσκο, τις “Μαγγανείες”.

ΘΑΝΑΤΟΣ 58ΧΡΟΝΟΥ Μοιραία οδύσσεια για ασθενή Μοιραία ήταν η οδύσσεια ενός 58χρονου ασθενούς από την Πάρο.

Η κατάσταση επιδεινώνεται τα τελευταία χρόνια στην περίθαλψη ασθενών από τα νησιά

Το σύστημα Υγείας δεν μπόρεσε να του παράσχει άμεση ιατρική φροντίδα, με αποτέλεσμα ο άτυχος άνδρας να χάσει τη ζωή του 30 ώρες αργότερα και λίγο πριν φτάσει σε νοσοκομείο της Αθήνας.

Δώδεκα ανέκδοτα που χρεώνουν στον Ψαραντώνη

 Χαλαρώστε παίρνοντας μία γεύση από τον μοναδικό Ψαραντώνη και τα ανέκδοτά του, τα οποία, όπως ισχυρίζονται πολλοί αποτελούν γεγονότα.
Σας παραθέτουμε λοιπόν εδώ ένα δείγμα των λόγων του!!! Απολαύστε τον…
Ήταν μια φορά μια κοπέλα και πάει στον Ψαραντώνη με το τσιγάρο στο χέρι και του λέει:
– «Μ`ανάβεις;» και της απαντάει εκείνος:
 
– «Όχι μρε, λυράρης.»

Προλαβαίνουμε να αλλάξουμε ρότα

Δήμος Χλωπτσιούδης

Ένας μικρός σάλος δημιουργήθηκε, εχθές στο διαδίκτυο με τα αγιασμένα που πρόσφερε ιερέας σε μαθητές… Τρολιά ή αληθινό περιστατικό, μας είναι αδιάφορο… Και τούτο διότι πίσω από το ευτράπελο περιστατικό που επιφανειακά πολλοί έσπευσαν να ειρωνευτούν, λίγοι στέκονται στην ουσία που γεννά αυτή την ευπιστία κι ακόμα λιγότεροι αντιλαμβάνονται την ανάγκη των μαθητών και των γονέων να πιστέψουν σε θαύματα (μία άμεση δηλαδή και άκρως επιλεκτική παρέμβαση του θείου για ένα μεμονωμένο γεγονός στην ανθρωπότητα).

Τον Μάη Δροσουλίτες

O Kόκκινος Πύργος,1913, ΤΖΟΡΤΖΙΟ ΝΤΕ ΚΙΡΙΚΟ

Συντάκτης: Αρχοντία Κάτσουρα

Ξημέρωμα 17ης Μαΐου 1828, Σφακιά. Ο πασάς της Κυδωνίας Μουσταφά, με 8.500 άνδρες, επιτίθεται στο Φραγκοκάστελο, που υπό τις διαταγές του Χατζημιχάλη Νταλιάνη, του Ηπειρώτη οπλαρχηγού και των 600 παλικαριών του, ιππέων και πεζών, Κρητικών και μη, αντιστέκεται.

Δεν τους άφησε να τη σωπάσουν

Η Σαρλότ πέτυχε -για πρώτη φορά σε δίκη για βιασμό- η εκδίκαση να είναι ανοιχτή στο κοινό ώστε να δει ο κόσμος πώς αντιμετωπίζονται τα θύματα βιασμού

Συντάκτης: Χριστίνα Πάντζου

Πρός "Μεγαλοσχήμονες"

«Υπάρχει πνευματική τρομοκρατία. Τα μεγάλα ονόματα, ή οι μεγάλες φίρμες ασκούν ένα είδος τρομοκρατίας. Όταν ένα όνομα είναι πολύ μεγάλο, ο κοινός αναγνώστης ή κοινός ακροατής διστάζει να σχηματίσει γνώμη»

Ιαβέρης: Ηλίθιε Έλληνα, πάψε να κάνεις εγκλήματα κατά του εαυτού σου

Τι δήλωσε ο Ιαβέρης για την θλιβερή παιδεία του Ελληνάρα, την κακή νοοτροπία και την χαμηλή αυτοεκτίμησή του, ανήμερα της Ευρωπαϊκής Ημέρας Οδικής Ασφάλειας και ενώ στη χώρα σε αντίθεση με την υπόλοιπη Ευρώπη, τα τροχαία αντί να μειώνονται, αυξάνονται

Ο δολοφόνος της διπλανής πόρτας

Του Λουκά Βελιδάκη
Ήταν περίπου 4 το πρωί. Την απόλυτη ησυχία διέκοψαν ξαφνικά εφιαλτικές κραυγές- κραυγές δυνατές που μετά βεβαιότητας ακούστηκαν σε πολλά οικοδομικά τετράγωνα γύρω από το σημείο της έντασης. Πρόκειται για μία ιστορία που δεν την έχω πει, παρά μόνο σε ελάχιστους ανθρώπους του στενού οικογενειακού και φιλικού μου κύκλου. Μία πτυχή της φρικαλέας υπόθεσης με τη δολοφονία της 4χρονης Άννυ, την επανέφερε στη μνήμη μου, με ήχο άσχημο. Και ακόμα πιο άσχημες συνδηλώσεις.Γυρνάμε το χρόνο πίσω, στο 2010. Τότε βρισκόμασταν στα πρώτα στάδια της κρίσης και οι πάντες αναζητούσαν απαντήσεις. Εκείνες τις μικρές ώρες μίας καθημερινής διάβαζα στο διαδίκτυο δημοσιεύματα του ξένου Τύπου. Τη σιγαλιά τη διέλυσαν απροσδόκητες κραυγές από το δρόμο. Βγήκα στο μπαλκόνι προσπαθώντας να καταλάβω τι συμβαίνει. Οι κραυγές ήταν από γυναίκα η οποία δεχόταν γροθιές από νεαρό άνδρα.

Θ.Β.: Από τη Μακρόνησο... στη χώρα της σφαλιάρας

Από τα παιδικά μου χρόνια ίσαμε που μετακόμισα, η μάνα μου χρησιμοποιούσε το όνομα του σαν ψόγο για να εκφράσει την μητρική της ανησυχία, ενίοτε και την οργή: «Σταμάτα να τρέχεις σαν τον Βέγγο! Κορόιδο!».  Ο Θ.Β. , που τον υποτιμούσα βαθιά ως παιδί, έγινε έτσι αναπόσπαστο κομμάτι μιας «ενοχικής» οικογενειακής μυθολογίας (πιθανότατα της μυθολογίας κι άλλων λαϊκών οικογενειών) πασπαλισμένης με οργή και φιλότιμο, που προσπαθούσε πρόχειρα να κρυφτεί  πίσω από την κυνικότητα της νέας εποχής, όπως συνέβη ίσως στο σύνολο της νεοελληνικής κοινωνίας. Ο Θ.Β. δεν βολευόταν σε όλα αυτά. Και ξεβόλευε (και πόσο ξεβόλευε!) κι ο ίδιος.

Η ανθρωπογεωγραφία του trafficking Ερευνα για την Αθήνα, όπου λειτουργεί ένας νόμιμος οίκος ανοχής, ενώ 700 είναι παράνομοι

ΙΩΑΝΝΑ ΦΩΤΙΑΔΗ-Εντονη η δραστηριότητα των κυκλωμάτων σεξουαλικής εκμετάλλευσης στην Αθήνα, όπου λειτουργεί μόνον ένας νόμιμος οίκος ανοχής και 700 παράνομοι. «Η αρωγή στα θύματα είναι η προϋπόθεση των όποιων αστυνομικών μέτρων. Χρειαζόμαστε δομές στήριξης των θυμάτων και αν δεν μπορούμε να το κάνουμε ας στηρίξουμε τις οργανώσεις που το κάνουν», ανέφερε κατά τον χαιρετισμό του στη χθεσινή ημερίδα «Πορνεία και Trafficking» ο γ.γ. Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, κ. Κωστής Παπαϊωάννου.

Ρεκόρ επισκεψιμότητας έσπασε η ελληνική αρχαιολογική έκθεση στο Μόντρεαλ

Αυλαία έριξε η έκθεση με τα ελληνικά αρχαιολογικά εκθέματα "Οι Έλληνες από τον Αγαμέμνονα στον Μέγα Αλέξανδρο", που φιλοξενήθηκε επί τέσσερις μήνες στο αρχαιολογικό μουσείο Pointe-à-Callière του Μόντρεαλ.Όπως αναφέρει σε δελτίο Τύπου το Μουσείο, η έκθεση δέχθηκε 132.156 επισκέπτες σημειώνοντας ρεκόρ επισκεψιμότητας για χειμερινούς μήνες, ενώ η μέση ημερήσια επισκεψιμότητα επίσης κατέλυσε όλα τα ρεκόρ από της λειτουργίας του Μουσείου το 1992.Η έκθεση, που θα έχει επόμενους σταθμούς την Οττάβα, το Σικάγο και την Ουάσιγκτον έκανε παγκόσμια πρεμιέρα στο Μουσείο Pointe-à-Callière του Μόντρεαλ τον περασμένο Δεκέμβριο, προσελκύοντας το ενδιαφέρον του κοινού, το οποίο τονώθηκε από διαλέξεις που προγραμματίσθηκαν κατά τη διάρκειά της τόσο στο χώρο του Μουσείου όσο και στο Πανεπιστήμιο του Μόντρεαλ.Η έκθεση, που περιελάμβανε σπάνια ευρήματα 5.000 χρόνων ελληνικής προϊστορίας και ιστορίας από 22 μουσεία, οργανώθηκε υπό την αιγίδα του υπουργείου Πολιτισμού της Ελλάδας και ήταν χωρισμένη σε έξι ενότητες.

Στο φως η εντολή Φράνκο για τη δολοφονία Λόρκα

Η αλήθεια έλαμψε για τη δολοφονία του Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα, αλλά 79 χρόνια μετά. Στο φως για πρώτη φορά το έγγραφο που αποδεικνύει ότι ο μεγάλος ποιητής δολοφονήθηκε με επίσημη εντολή από το καθεστώς της ισπανικής χούντας, έναν μόλις μήνα μετά το ξέσπασμα του ισπανικού εμφυλίου το καλοκαίρι του 1936

Μάθημα… διαπραγμάτευσης από το Γεώργιο Καραϊσκάκη!

ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟΣ 

Σαν σήμερα στις 23 Απριλίου 1827 άφησε την τελευταία του πνοή ο Γεώργιος Καραϊσκάκης. Ηγετική μορφή της Επανάστασης του 1821. Έχει διατυπωθεί η άποψη ότι ο θάνατος του Καραϊσκάκη οφειλόταν σε δολοφονική ενέργεια είτε με υποκίνηση των Άγγλων, που ήθελαν τον περιορισμό της Επανάστασης στην Πελοπόννησο. Την 1η Ιουλίου του 1823, ο Καραϊσκάκης έλαβε από το Μαχμούτ πασά την παρακάτω επιστολή- τελεσίγραφο: «Με λέγουν Μαχμούτ πασιά Σκόδρα. Είμαι πιστός, είμαι τίμιος. Το στράτευμά μου το περισσότερον σύγκειται από χριστιανούς. Εδιορίσθην από τον Σουλτάνον να ησυχάσω τους λαούς. Δεν θέλω να χύσω αίμα. Μη γένοιτο. Όποιος θέλει να είναι με εμένα, πρέπει να είναι πλησίον μου. Όποιος δεν θέλει ας καρτερεί τον πόλεμό μου. Δέκα πέντε ημέραις σας δίδω καιρόν να σκεφτείτε».Ο Καραϊσκάκης, γνωστός για την αθυροστομία του, απάντησε με άλλη επιστολή: «Μου γράφεις ένα μπουγιουρντί, λέγεις να προσκυνήσω κι εγώ, πασά μου, ρώτησα τον πούτζον μου τον ίδιον κι αυτός μου αποκρίθηκε να μην σε προσκυνήσω κι αν έρθεις κατ’ επάνω μου, ευθύς να πολεμήσω»!

Άξιον Εστί;

Αποτελεί αδιαμφισβήτητο δικαίωμα κάθε δημιουργού να διαθέτει το έργο του όπως αυτός επιθυμεί. Όπως ο κάθε πολίτης, είτε μεγαλοεφοπλιστής είναι, είτε εργάτης στην ναυπηγοεπισκευαστική βάση του Περάματος, μπορεί να απολαμβάνει το έργο με το δικό του τρόπο και ανάλογα να δίνει σ΄ αυτό την δική του σημασία και ερμηνεία. Και, εν προκειμένω, οποιοδήποτε τραγούδι μπορεί να το ερμηνεύσει ο κάθε τραγουδιστής αρκεί να αποδίδονται τα δικαιώματα στην ΑΕΠΙ. Οπότε, κανένα πρόβλημα! Μπορεί κι ο Ρουβάς να ερμηνεύσει το Άξιον Εστί, ακόμα δε και τον Επιτάφιο, αρκεί να αποδοθούν τα δικαιώματα στο Μίκη.

Από εδώ και πέρα προκύπτουν δυο παρατηρήσεις:

Δραματική έκκληση της νεώτερης Δημάρχου της χώρας μας Μαρίας Κακαλή από τον Αη – Στράτη

Με μία δραματική έκκληση προς τον Υπουργό Ναυτιλίας,  η νεώτερη Δήμαρχος της χώρας μας Μαρία Κακαλή από τον Αη – Στράτη, απευθύνει δραματική έκκληση προς την κυβέρνηση, για να βρεθεί επιτέλους μία οριστική λύση για το ακτοπλοϊκό πρόβλημα.

Τα Απαλάχια Όρη αποκεφαλίζονται από τους εμπόρους του κάρβουνου

.. Σύμφωνα με τον Βέρνον Χάλτομ, τον πρόεδρο της Coal River Mountain Watch, οργάνωσης που αγωνίζεται για την κατάργηση της συγκεκριμένης εξορυκτικής πρακτικής, η συνολική ισχύς των εκρηκτικών που χρησιμοποιούνται σήμερα στη Δυτική Βιρτζίνια και στο Κεντάκι αντιστοιχεί σε «μια ατομική βόμβα την εβδομάδα, σαν της Χιροσίμα». Μάλιστα, δεδομένου ότι οι μαθητές της περιοχής δεν γνωρίζουν τίποτε για τη Χιροσίμα, όταν ο Χάλτομ απευθύνεται σε αυτούς κάνει λόγο για «4.000 πυραύλους τύπου Τόμαχοκ την ημέρα». Η τεχνική MTR είναι νόμιμη στις Ηνωμένες Πολιτείες κι ευθύνεται για την καταστροφή 500 βουνοκορυφών και την εξαφάνιση 3.000 χιλιόμετρων χειμάρρων στη Δυτική Βιρτζίνια και στο Κεντάκι.-Παπακριβόπουλος Βασίλης

Αυτή είναι η ομάδα που θέλει να αλλάξει τη ζωή στα ακριτικά νησιά!

Η +πλευση δεν είναι μια συνηθισμένη ΜΚΟ. Είναι μια ακτιβιστική οργάνωση που οργώνει το Αιγαίο για να βρεθεί στα νησιά της Άγονης Γραμμής.

Σύμφωνα με έκθεση της Unicef Δώδεκα εκατομμύρια παιδιά στη Μέση Ανατολή δεν πηγαίνουν στο σχολείο

Περισσότερα από 12 εκατομμύρια παιδιά στη Μέση Ανατολή δεν πηγαίνουν στο σχολείο, προειδοποιεί η Unicef, σημειώνοντας ότι στον αριθμό αυτόν δεν περιλαμβάνονται τα παιδιά που έχουν αναγκασθεί να εγκαταλείψουν το σχολείο εξαιτίας των συρράξεων στη Συρία και το Ιράκ. Εάν συνυπολογισθούν τα παιδιά εμπόλεμων χωρών ή περιοχών, ο αριθμός φθάνει στα 15 εκατομμύρια, σύμφωνα με έκθεση της Unicef που δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα στη Βηρυτό. Στην έκθεση, που συντάχθηκε από κοινού από τη Unicef και την Unesco, εκφράζεται ικανοποίηση για τους "σημαντικούς πόρους και το πολιτικό κεφάλαιο" που έχουν αφιερωθεί στην εκπαίδευση στη Μέση Ανατολή κατά τη διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας και σημειώνεται ότι ο αριθμός των παιδιών που δεν είχε πρόσβαση στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση έχει μειωθεί, σε ορισμένες περιπτώσεις κατά το ήμισυ.

Σήμερα έχουν γενέθλια

Δεν ήταν πραγματικά φίλη μου. Την ήξερα από τη δουλειά, ήταν συνάδελφος και έτσι γίναμε «φίλοι» στο facebook. Στενοχωρήθηκα, όταν πριν κάποιους μήνες έμαθα ότι έφυγε νικημένη από την αρρώστεια. Η ζωή συνεχίστηκε. Η πραγματική και η ψηφιακή. Μέχρι τη μέρα, που είδα ένα σωρό ανέμελους αδαείς να της εύχονται «χρόνια πολλά, με υγεία και λεφτά» και άλλα τέτοια χαριτωμένα. Και κάποια προσεκτικά υπονοούμενα. Από αυτούς που ψαρεύουν κιόλας καμιά φορά στα τυφλά. Από αυτούς, που κάθε πρωί ανοίγουν το βιβλίο με τους ψηφιακούς φίλους για να δουν ποιός έχει γενέθλια και να βγάλουν την υποχρέωση των ευχών. Μην μας πουν και άξεστους. Ευχές ειλικρινείς και ατόφιες. Από «φίλους», που στην κυριολεξία δεν ξέρουν αν ζεις ή πέθανες...

Η Δημοκρατία φοβάται να θυμηθεί και η γλώσσα φοβάται να τα πει

ΟΣΟΙ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ, ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΜΗ ΧΑΣΟΥΝ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥΣ. Όσοι δεν δουλεύουν, φοβούνται μη δεν βρουν ποτέ δουλειά. Όποιος δεν φοβάται την πείνα, φοβάται το φαγητό. Οι οδηγοί αυτοκινήτων φοβούνται να περπατήσουν και οι πεζοί φοβούνται μην τους πατήσουν τα αυτοκίνητα.

Το τενεκεδένιο ταμπούρλο

 

Το βιβλίο «Το τενεκεδένιο ταμπούρλο»  γράφτηκε το 1959 και αφηγείται την ιστορία του Όσκαρ Ματσεράτ που μετά από μια ταραχώδη ζωή καταλήγει στο ψυχιατρείο και αποφασίζει με τη βοήθεια του τυμπάνου του να ανακαλέσει στη μνήμη τη ζωή του, μια ζωή άρρηκτα συνδεδεμένη με την ιστορία της Γερμανίας στο πρώτο μισό του 20ου αιώνα.

Εμίλ Ζολά: «Κατηγορώ», μια κορυφαία πολιτική πράξη

Υπήρξε ο κυριότερος εκπρόσωπος του νατουραλισμού. Άσκησε τεράστια κοινωνική επιρροή με το έργο και τις παρεμβάσεις του. Ο Εμίλ Ζολά γεννήθηκε σαν σήμερα 2 Απριλίου του 1840.Γεννήθηκε στις 2 Απριλίου του 1840.Από τα 18 και μετά έζησε στο Παρίσι. Αρχικά δούλεψε  στον εκδοτικό οίκο Hachette τον οποίο εγκατέλειψε γρήγορα για να αφοσιωθεί στη λογοτεχνία. Άρχισε να δημοσιεύει ποιήματα σε εφημερίδες και περιοδικά, ενώ τα πρώτα του βιβλία ήταν τα Παραμύθια στη Νινόν και Η εξομολόγηση του Κλαύδιου.Ο Εμίλ Ζολά είχε ενεργό συμμετοχή στα κοινωνικά και πολιτικά πράγματα της Γαλλίας. Χαρακτηριστικές υπήρξαν οι θέσεις του κατά του Ναπολέοντα και του ιερατείου.

Στις Σποράδες το πρώτο υποβρύχιο μουσείο

Με υπουργική απόφαση του ’96, η θαλάσσια αυτή έκταση χαρακτηρίστηκε ως «ενάλιος αρχαιολογικός χώρος», όμως οι βυθισμένοι θησαυροί παρέμεναν αναξιοποίητοι. Τα τρία τελευταία χρόνια, οι εργασίες προχώρησαν και το 2015 το μουσείο θα ανοίξει τις πύλες του για το κοινό. Ανάμεσα στα εκθέματα βρίσκονται και 10 ναυάγια πλοίων, ενώ προβλέπεται και πρόγραμμα καταδύσεων για όσους το επιθυμούν. Το έργο χρηματοδοτείται από το ΕΣΠΑ με 1.600.000 ευρώ και αποτελεί έργο πνοής για την Περιφέρεια Θεσσαλίας.Oι θέσεις που προτείνονται για τους επισκέψιμους χώρους (υποβρύχια Μουσεία), για τους χώρους οργανωμένης κατάδυσης καθώς και για τα κέντρα επισκεπτών καταδυτικού τουρισμού είναι: – Στην περιοχή της Αλοννήσου και των υπόλοιπων μικρών νήσων των Βορείων Σποράδων – Στην περιοχή της Σκοπέλου και – Στην περιοχή του Νοτίου Παγασητικού Κόλπου του Δήμου Αλμυρού και Νοτίου Πηλίου.

ΣΗΜΑ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΣΠΡΟΠΑΡΗΔΕΣ Χάνεται ο σοφός γύπας των Μετεώρων

Αρχισαν να φτάνουν στη χώρα μας πριν από λίγες εβδομάδες έχοντας διασχίσει την Αίγυπτο, το Ισραήλ, τη Συρία, την Τουρκία, έχοντας διασωθεί από πολέμους μα κινδυνεύοντας να σκοτωθούν εδώ από δηλητήρια που τοποθετούν ασυνείδητοι στη φύση.

Συναντώντας τον γιο που γέννησε από τον βιαστή της

Εφτασαν ακόμη και να φτιάξουν ειδικά στρατόπεδα βιασμού όπου οι γυναίκες αφήνονταν ελεύθερες μόνο όταν έμεναν έγκυες

Συντάκτης: Χριστίνα Πάντζου

Τι απέγιναν οι διανοούμενοι

Η ακεραιότητα, η πνευματική κατάσταση, η παραδειγματική λειτουργία, η στράτευση, η ιδεολογική ταύτιση, η αυτολογοκρισία, η ειλικρίνεια, η δημοσιότητα, η ουτοπία και η εξουσία. Τα βιβλία των Εντσο Τραβέρσο και Μαρκ Λίλα αλλά και η μαρτυρία του Κώστα Βάρναλη.  Κατά τον γάλλο φιλόσοφο Ζιλιέν Μπεντά ως διανοούμενος δεν νοείται ο απλός παραγωγός στοχασμού, αλλά ο κτήτορας και φύλακας ταυτόχρονα της ανεξάρτητης κρίσης, αφοσιωμένος στην αλήθεια και μόνο. Ο ιδεότυπος του Μπεντά, άλλοτε επιβεβαιώνοντας άλλοτε διαψεύδοντας τον ορισμό του, άσκησε ιδιαίτερη επίδραση ως διακριτός κοινωνικός ρόλος στη Δύση μετά το 1900. Τρία βιβλία που εκδόθηκαν ταυτόχρονα στα τέλη του 2014 επαναξιολογούν πτυχές του ή προσφέρονται ως υλικό τεκμηρίωσης τοποθετώντας τον σε ένα χρονικό εύρος που, κατά μίμηση των όρων του Ερικ Χόμπσμπαουμ, θα μπορούσε κανείς να αποκαλέσει «μακρό 20ό αιώνα».

Η χωματερή είναι το σπίτι τους

 

Συντάκτης: efsyn.gr

Το Anlong Pi είναι πλέον πολύ γνωστό. Οι δημοσιογράφοι έχουν γράψει γι' αυτό. Οι φωτογράφοι το απαθανατίζουν. Οι τουρίστες το επισκέπτονται ως αξιοθέατο. Το Anlong Pi είναι μια κόλαση, τοξική, επικίνδυνη, που μυρίζει θάνατο, αλλά ταυτόχρονα είναι και σπίτι για εκατοντάδες ανθρώπους που δεν βρίσκουν μια αξιοπρεπή γωνιά σε αυτόν τον πλανήτη για να επιζήσουν.

Η απάντηση της Ελλάδας στο βρετανικό «όχι» για τα Γλυπτά

Η Ελλάδα απαντά στη Βρετανία και κάνει λόγο για «αρνητισμό και «έλλειψη του προσήκοντος σεβασμού προς τις καλές υπηρεσίες των διαμεσολαβητών ... Θα συνεχίσουμε».

Η ελληνική πλευρά απαντά στην άρνηση της βρετανικής όσον αφορά στην πρόσκληση της Unesco για έναρξη της διαδικασίας διαμεσολάβησης για τα Γλυπτά του Παρθενώνα που βρίσκονται στο Βρετανικό Μουσείο.Η απάντηση μιλά για «συνέχιση της προσπάθειας της με κάθε δυνατό τρόπο» και την πρόθεση της να θέσει «εκ νέου το ζήτημα στη Γενική Διευθύντρια της UNESCO, αναμένοντας τις αντιδράσεις για τους χειρισμούς της Βρετανίας».

«Μύρτιλλο», το καφέ της μοναδικής ευκαιρίας

Σήμερα στο «Μύρτιλλο» εργάζονται 13 μισθωτοί, παιδιά με κώφωση, με μέτρια νοητική στέρηση ή κινητικά προβλήματα, με αυτισμό υψηλής λειτουργικότητας, που χαρακτηρίζονται από υψηλό επαγγελματισμό και ζήλο.

Διπλό «όχι» από το Λονδίνο για τα Γλυπτά του Παρθενώνα Η βρετανική κυβέρνηση απέρριψε τη διαμεσολάβηση της UNESCO

«Όχι» στην επιστροφή των Γλυπτών και «όχι» στη διαμεσολάβηση της UNESCO είπαν η βρετανική κυβέρνηση και το Βρετανικό Μουσείο, οδηγώντας για ακόμη μία φορά σε αδιέξοδο τις προσπάθειες της ελληνικής κυβέρνησης να βρεθεί λύση στο ζήτημα της επιστροφής των Γλυπτών του Παρθενώνα.

Στο φυσικό καταφύγιο Σρεμπάρνα Βουλγαρία: Νεκροί από τη γρίπη των πτηνών 21 πελεκάνοι

Εργαστηριακές εξετάσεις επιβεβαίωσαν ότι η γρίπη των πτηνών είναι η αιτία θανάτου 21 πελεκάνων στο φυσικό καταφύγιο Σρεμπάρνα, στη βορειοανατολική Βουλγαρία, σύμφωνα με όσα δήλωσε ο διευθυντής της Περιφερειακής Διεύθυνσης Ασφάλειας Τροφίμων της Σίλιστρα Δρ. Σεμπαχτίν Χάλιντ. Τα πουλιά απομακρύνθηκαν την περασμένη Τρίτη από την αποικία των πελεκάνων που διαβιεί στο φυσικό καταφύγιο, από ειδικούς της Περιφερειακής Διεύθυνσης Ασφάλειας Τροφίμων και φρουρούς του καταφυγίου, σύμφωνα με το βουλγαρικό πρακτορείο ειδήσεων ΒΤΑ.

Ο λαϊκός ζωγράφος Θεόφιλος

Σαν σήμερα, το 1934 έφυγε από τη ζωή μόνος και σχεδόν άγνωστος ακόμα, ο Θεόφιλος, ο εξαιρετικός λαϊκός ζωγράφος που απαθανάτισε θρύλους και παραδόσεις, καθημερινές στιγμές από την ελληνική πραγματικότητα με το μοναδικό του προσωπικό ύφος που καθιστά τα έργα του από τα πλέον αναγνωρίσιμα της ελληνικής ζωγραφικής. Αυτοδίδακτος καλλιτέχνης κατέληξε να γίνει ο αναγνωριστεί ως ο σπουδαιότερος λαϊκός καλλιτέχνης της Ελλάδας – το ταλέντο του οποίου όμως αναγνωρίστηκε μοναχά μετά θάνατον

Νάνος Βαλαωρίτης: «Πικρό καρναβάλι» αλλά και «ή του ύψους ή του βάθους» η σημερινή Ελλάδα

Γράφει: Αργύρης Κωστάκης

Ένας από τους κορυφαίους Ευρωπαίους διανοητές, ο Νάνος Βαλαωρίτης σε ηλικία σήμερα 95 ετών με το «κοφτερό» πνεύμα του λέει μεγάλες αλήθειες στο aixmi.gr. Ποιητής και συγγραφέας με πολύχρονη διαμονή στο εξωτερικό, ο Νάνος Βαλαωρίτης μιλάει μεταξύ άλλων γιά την ένδεια γνώσης στη χώρα μας, τη διαχρονική πρακτική της μίζας που χαρακτηρίζει «κατάρα» και το φαινόμενο της Χρυσής Αυγής.

Οι βάρβαροι του Καβάφη επιτίθενται στον Παλαμά

ΙΣΑΑΚ ΣΟΥΣΗΣ 

Αν ποτέ καταφέρουμε να αντιληφθούμε πολυδιαστασιακά την πραγματικότητα, θα έχουμε κάποια κλειδιά για ένα επόμενο στάδιο εξέλιξης. Και γω σκεπτόμουν σήμερα ότι ο βανδαλισμός στο άγαλμα του Παλαμά δεν απέχει καθόλου από την καταστροφή των αγαλμάτων και των αρχαίων πόλεων από Τζιχαντιστές.

«Χάραξε» τον αγώνα του λαού

ΔΗΜΗΤΡΑ ΜΥΡΙΛΛΑ •

«Θεωρώ τον ευατό μου στρατευμένο πριν ανακαλυφθεί ο όρος και χρησιμοποιηθεί κατά κόρον. Είμαι στρατευμένος στον κόσμο των πιο προοδευτικών ιδεών, στα ιδανικά των λαϊκών αγώνων. Ταύτισα το εαυτό μου με την εργατική τάξη και τα ιδανικά της, με τους αγρότες από τους οποίους κατάγομαι». Με αυτά τα υλικά ο χαράκτης Α. Τάσσος έκανε τέχνη. Με αυτά το υλικά, βγαλμένα από το χώμα που πιάνει ο αγρότης, από το σίδερο που δουλεύει ο εργάτης, από τον αγώνα του διωγμένου και κατατρεγμένου, ο Α. Τάσσος σχημάτιζε τις ψηλόλιγνες, σκυφτές σαν κουβαλούν τα βάσανα όλου του κόσμου, σοβαρές, χαραγμένες από τη ζωή φιγούρες του. Σίγουρα και στιβαρά υλικά, τέτοια που κάνουν την τέχνη στέρεη και αμετακίνητη για όσα έχει να πει.

Η Αγία Ελληνική Οικογένεια

Μια κοινωνία, συνηθισμένη να βάζει το κεφάλι στην άμμο, πιστεύοντας ότι θα κρύψει «τις πομπές της», όπως είναι η συνηθισμένη έκφραση από αρχαιοτάτων χρόνων

Συντάκτης: Νίκος Ασημακόπουλος

Πριν από λίγο καιρό το ΒΒC έδειξε στο πρόγραμμά του ένα βίντεο-ντοκουμέντο από επεισόδια έξω από κάποιο ποδοσφαιρικό γήπεδο. Σε λιγότερο από μισή ώρα είχε πάρει στο τηλέφωνο την αστυνομία η μητέρα του ενός από τους πρωταγωνιστές για να πει ότι αναγνώρισε τον γιο της, λέγοντάς τους πού βρίσκεται για να πάνε και να τον συλλάβουν! Πείτε μου έναν ή μία στην Ελλάδα που θα έκανε το ίδιο...Διάβασα εκατοντάδες απελπιστικά ομοιόμορφες απόψεις μετά την αυτοκτονία του Γιακουμάκη. Ολοι έτοιμοι να ρίξουν το ανάθεμα στους αυτουργούς, να συμπαρασταθούν στην οικογένεια, να εκφράσουν θλίψη, απελπισία ή ό,τι άλλο τους ερχόταν εκείνη την ώρα στο μυαλό. Κανένας δεν κατάφερε να μπει στην αιτία και να ρίξει μια μικρή ματιά στην Αγία Ελληνική Οικογένεια.

ΣΤΟ «ΘΗΣΕΙΟΝ» Σουλιώτισσες και Μεσολογγίτισσες στην «Εξοδο»

Μόσχω Τζαβέλα, Ηλέκτρα Αποστόλου, Μπουμπουλίνα, Μαντώ Μαυρογένους, Λέλα Καραγιάννη, Σουλιώτισσες και Μεσολογγίτισσες, εργάτριες και ανώνυμες αγωνίστριες. Σουλιώτισσες και Μεσολογγίτισσες στην «Εξοδο» Μαζί τους και η Ζωή Πετροπούλου που αφηγείται ζωντανά στη θεατρική σκηνή τη δική της μάχη και ιστορία. Ολες συναντιούνται στο «Θησείον, Ενα Θέατρο Για Τις Τέχνες», στην παράσταση «Εξοδος», από την Κυριακή έως ανήμερα την 25η Μαρτίου, σε σκηνοθεσία Ρουμπίνης Μοσχοχωρίτη.

ΤΕΣΤ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ Ενα βίντεο-γροθιά στον ρατσισμό

«Το πιο συγκλονιστικό ήταν η αντίδραση ενός ανθρώπου που σηκώθηκε κι αγκάλιασε τον μετανάστη. Υστερα από αυτή τη λήψη έσπασε κάτι μέσα μου. Δεν μπορούσα να συνεχίσω».Η σκηνή στη στάση. Το θύμα, υπήκοος του Μπαγκλαντές, κάθεται και ο ηθοποιός που παριστάνει τον ρατσιστή του επιτίθεται λεκτικά και τον πλησιάζει.Ο Τηλέμαχος Κρεβάικας είναι ο ηθοποιός που υποδύεται τον ρατσιστή στο βίντεο - κοινωνικό πείραμα της ActionAid για την αυριανή Παγκόσμια Ημέρα κατά του Ρατσισμού, που κάνει θραύση στο Διαδίκτυο.Είναι ο Ελληνας που επιτίθεται λεκτικά με ρατσιστικές βρισιές σε έναν μετανάστη σε στάση λεωφορείου, ώστε να καταγραφούν από την αθέατη κάμερα οι αντιδράσεις όσων ανυποψίαστων βρίσκονται εκεί.

Πόσοι διαβάζουν ποίηση στα χρόνια μας; Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης: Από το δημοτικό οι βάσεις για τη σχέση με το βιβλίο και τη λογοτεχνία

  Σήμερα γιορτάζεται παγκοσμίως η Ημέρα της Ποίησης. Πολλές εκδηλώσεις θα πραγματοποιηθούν από το απόγευμα τόσο στην Αθήνα όσο και σε άλλες μεγάλες ελληνικές πόλεις. Πόσοι, όμως, διαβάζουν όντως ποίηση στα χρόνια μας;
Αν εξαιρέσουμε κάποιες ομάδες αφοσιωμένων αναγνωστών (ανάμεσά τους και αρκετοί νέοι), το ενδιαφέρον παραμένει εξαιρετικά περιορισμένο. Ίσως, μεταξύ άλλων, επειδή δεν υπάρχει η ενδεδειγμένη υποστήριξη από τη μεριά της εκπαίδευσης. Τι συμβαίνει, για παράδειγμα, με την ποίηση στο δημοτικό σχολείο; Ποια ακριβώς είναι η τύχη της στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, που παίζει καθοριστικό ρόλο για τη διαμόρφωση των αναγνωστικών συνηθειών;

Οδυσσέας Ελύτης: «Τι φταίει για την κακοδαιμονία της ελληνικής ζωής;», συνεντευξη στο Ρένο Ηρ. Απστολίδη (15/07/1958)

Μία συνέντευξη του Οδυσσέα Ελύτη στον Ρένο Απστολίδη από το μακρινό 1958...

- Ζητεῖται ἡ γνώμη σας, κύριε Ἐλύτη, ἡ ἐντελῶς ἀνεπιφύλακτη καί ἀδέσμευτη, ἐπάνω σέ ὅ,τι θεωρεῖτε ὡς τήν πιό κεφαλαιώδη κακοδαιμονία τοῦ τόπου. Ἀπό τί κυρίως πάσχουμε καί τί πρωτίστως μᾶς λείπει; Ποιά θά ὀνομάζατε «πρώτη μάστιγα» τῆς νεοελληνικῆς ζωῆς;
- Ἀπό τί πάσχουμε κυρίως; Θά σᾶς τό πῶ ἀμέσως: ἀπό μιά μόνιμο, πλήρη, καί κακοήθη ἀσυμφωνία μεταξύ τοῦ πνεύματος τῆς ἑκάστοτε ἡγεσίας μας καί τοῦ “ἤθους' πού χαρακτηρίζει τόν βαθύτερο ψυχικό πολιτισμό τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ στό σύνολο του!
- Ἄ! Ἀρχίσαμε!… Μόνιμος, πλήρης καί κακοήθης ἀσυμφωνία!…
- Βεβαίως! Ἀλλ᾿ ἀφῆστε με νά συνεχίσω. Αὐτή ἡ ασυμφωνία δέν εἶναι μιά συγκεκριμένη κακοδαιμονία, εἶναι, ὃμως, μιά αἰτία πού ἐξηγεῖ ὃλες τίς κακοδαιμονίες, μικρές καί μεγάλες, τοῦ τόπου αὐτοῦ. Ἀπό τήν ἡμέρα πού ἔγινε ἡ Ἑλλάδα κράτος ἕως σήμερα, οἱ πολιτικές πράξεις, θά ἔλεγε κανένας, ὅτι σχεδιάζονται καί ἐκτελοῦνται ἐρήμην τῶν ἀντιλήψεων γιά τή ζωή, καί γενικότερα τῶν ἰδανικῶν πού εἶχε διαμορφώσει ὁ Ἑλληνισμός μέσα στήν ὑγιή κοινοτική τοῦ ὀργάνωση καί στήν παράδοση τῶν μεγάλων ἀγώνων γιά τήν άνεξαρτησία του. Ἡ φωνή τοῦ Μακρυγιάννη δέν ἔχει χάσει, οὔτε σήμερα ἀκόμη, τήν ἐπικαιρότητά της.»Σημειῶστε ὅτι δέν βλέπω τό πρόβλημα ἀπό τήν ἀποκλειστική κοινωνική του πλευρά, οὔτε κάνω δημοκοπία.

Το καψόνι του στρατού λέγεται bullying στα σχολεία

Στον στρατό λέγεται “καψόνι”. Έχει οδηγήσει νέους στον θάνατο . Στην αυτοκτονία. Χρειάστηκε δυστυχώς να χαθούν πολλά παιδιά για να αρχίσουμε να το παίρνουμε στα σοβαρά και να το αντιμετωπίσουμε.