«Θεωρώ τον ευατό μου στρατευμένο πριν ανακαλυφθεί ο όρος και
χρησιμοποιηθεί κατά κόρον. Είμαι στρατευμένος στον κόσμο των πιο
προοδευτικών ιδεών, στα ιδανικά των λαϊκών αγώνων. Ταύτισα το εαυτό μου
με την εργατική τάξη και τα ιδανικά της, με τους αγρότες από τους
οποίους κατάγομαι». Με αυτά τα υλικά ο χαράκτης Α. Τάσσος έκανε τέχνη.
Με αυτά το υλικά, βγαλμένα από το χώμα που πιάνει ο αγρότης, από το
σίδερο που δουλεύει ο εργάτης, από τον αγώνα του διωγμένου και
κατατρεγμένου, ο Α. Τάσσος σχημάτιζε τις ψηλόλιγνες, σκυφτές σαν
κουβαλούν τα βάσανα όλου του κόσμου, σοβαρές, χαραγμένες από τη ζωή
φιγούρες του. Σίγουρα και στιβαρά υλικά, τέτοια που κάνουν την τέχνη
στέρεη και αμετακίνητη για όσα έχει να πει.
