Κυριακή 14 Ιουνίου 2015
Οι τελευταίες δραματικές ώρες του Ξυλούρη
Η αδελφή του θρύλου της Κρήτης μιλά για τη μεγάλη καρδιά του ερμηνευτή
Πέμπτη 11 Ιουνίου 2015
Η Κυρά της θάλασσας
Συντάκτης: Πέπη Ρηγοπούλου
Ηταν ένα ταξίδι αυτό που
ζήσαμε την Κυριακή με γνωστούς και αγνώστους στο Αρχαιολογικό Μουσείο.
Μία περιπλάνηση σε διαφορετικούς χώρους και χρόνους, όπου το μακρινό
ερχόταν κοντά και το κοντινό ενωνόταν μαζί του παίρνοντας μια νέα
διάσταση. Σαν τα κύματα της θάλασσας.
Με πλοηγό τον αρχαιολόγο Κώστα Πασχαλίδη να χαρίζει απλόχερα τη μαγεία που νιώθει ο ίδιος στη συνάντησή του με έναν αθέατο κόσμο, τον κόσμο αυτόν που σιγά σιγά το μουσείο φανερώνει. Φωτίζοντας για λίγο κάποια από τα πολυάριθμα έργα που υπάρχουν στα υπόγειά του. Ενα τέτοιο έργο ήταν η αφορμή του ταξιδιού μας, η μικρή χάλκινη μορφή της ψαρεμένης στο Αιγαίο, έξω από τη Μύκονο, το 1959, Αρτέμιδος.
Με πλοηγό τον αρχαιολόγο Κώστα Πασχαλίδη να χαρίζει απλόχερα τη μαγεία που νιώθει ο ίδιος στη συνάντησή του με έναν αθέατο κόσμο, τον κόσμο αυτόν που σιγά σιγά το μουσείο φανερώνει. Φωτίζοντας για λίγο κάποια από τα πολυάριθμα έργα που υπάρχουν στα υπόγειά του. Ενα τέτοιο έργο ήταν η αφορμή του ταξιδιού μας, η μικρή χάλκινη μορφή της ψαρεμένης στο Αιγαίο, έξω από τη Μύκονο, το 1959, Αρτέμιδος.
Λείπει η υπομονή και η καταστροφολογία μας έχει δηλητηριάσει
Στην «Αντιγόνη», ένα από τα κορυφαία κείμενα της Αρχαίας Ελληνικής
Γραμματείας, κείμενο βαθύτατα πολιτικό, η ανάγκη του ελεύθερου ανθρώπου
να ζει σύμφωνα με τα ηθικά του «πιστεύω» συγκρούεται με την ισχύ μιας
αυθαίρετης και αλαζονικής εξουσίας.Υπάρχει μια πολιτική διαμάχη, μια αντιπαλότητα που δεν έχει σταματήσει.
Είμαστε σε οριακά σημεία για να φερόμαστε αλόγιστα και με παρορμητισμό
Δευτέρα 8 Ιουνίου 2015
ΟΙ ΤΟΥΡΙΣΤΕΣ ΕΡΧΟΝΤΑΙ, ΤΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ ΚΛΕΙΝΟΥΝ Ποια νησιά και τουριστικές περιοχές δεν έχουν... γιατρούς
Της Eλένης Πετροπούλου «Σήμα
κινδύνου» εκπέμπουν οι μονάδες υγείας του EΣY στα νησιά και σε άλλες
παραθεριστικές περιοχές: οι ελλείψεις γιατρών, λοιπού προσωπικού και
υλικών είναι πλέον τόσο έντονες που καθιστούν τη λειτουργία των μονάδων
υγείας προβληματική έως και επικίνδυνη.Eνόψει
μάλιστα της τουριστικής περιόδου, οι περισσότερες μονάδες βρίσκονται σε
πλήρη αδυναμία να καλύψουν τις τεράστιες ανάγκες που προκύπτουν από τη
σημαντική αύξηση του πληθυσμού.
Tο πρόσφατο, άλλωστε, περιστατικό
ενός 58χρονου ασθενή από την Πάρο, που τελικά έχασε τη ζωή του μετά από
30 ώρες διαδοχικών διακομιδών(!), καταδεικνύει με τον πλέον τραγικό
τρόπο την «αναπηρία» του συστήματος υγείας στα νησιά και στις
απομακρυσμένες περιοχές.
Γ. Χαρούλης: «Δεν είμαι όσο ταπεινός θα ήθελα»
ΓΙΟΥΛΗ ΕΠΤΑΚΟΙΛΗ «Για μένα παράδοση είναι ένας διάλογος με το παρελθόν μου,
με τα βιώματά μου, στα σπίτια, στα χωράφια, στις παρέες και στα
πανηγύρια, που καμιά φορά ξεχνιέμαι και δεν τον κάνω, αλλά όταν τον κάνω
νιώθω καλά, βρίσκω ένα σκοπό», λέει ο Γιάννης Χαρούλης.
Tην ώρα που οι τρεις συμπαθέστατες
κυρίες έπιναν τον καφέ τους στο διπλανό τραπέζι σχολιάζοντας τα καμώματα
της νύφης της μιας –αθάνατη ελληνική οικογένεια–, το μαγνητοφωνάκι
άρχισε να γράφει.
«Τα γκρίζα μαλλιά από πού τα κληρονόμησες», ρωτάω τον Γιάννη Χαρούλη, με τον ενικό σχεδόν να επιβάλλεται, κόντρα στο savoir faire των συνεντεύξεων, από το νεαρόν της ηλικίας του, 34 ετών, αλλά και από την πηγαία και ανεπιτήδευτη απλότητά του. «Μάλλον από τη μητέρα μου, γιατί θυμάμαι τον πατέρα μου στα 40 του ήταν μια χαρά. Μελαχρινός, μελαχρινός», απαντάει.«Αλλά θέλω να σου πω και σένα τη σημερινή ιστορία», συνεχίζει, χαμογελώντας και ανεβάζοντας τον τόνο της φωνής του. «Είναι αστεία και λίγο σουρεάλ. Κοιμήθηκα χθες στις 4 τα ξημερώματα. Διαβάζω, ακούω μουσικές, χαλαρώνω. Τώρα τελευταία μου αρέσει να ακούω κλασική μουσική. Ακουγα λοιπόν Μάλερ, παρακολουθώντας ζωντανές συναυλίες. Κάποια στιγμή έπεσα για ύπνο. Ξαφνικά, το πρωί γύρω στις 8 ξυπνάω ακούγοντάς με. Σκέφτομαι, εντάξει, μεράκλωσε κάποιος γείτονας. Ηταν γλυκό, σαν καντάδα. Λέω, θα σταματήσει. Αλλά συνεχιζόταν. Ακούσαμε όλο τον δίσκο, τις “Μαγγανείες”.
«Τα γκρίζα μαλλιά από πού τα κληρονόμησες», ρωτάω τον Γιάννη Χαρούλη, με τον ενικό σχεδόν να επιβάλλεται, κόντρα στο savoir faire των συνεντεύξεων, από το νεαρόν της ηλικίας του, 34 ετών, αλλά και από την πηγαία και ανεπιτήδευτη απλότητά του. «Μάλλον από τη μητέρα μου, γιατί θυμάμαι τον πατέρα μου στα 40 του ήταν μια χαρά. Μελαχρινός, μελαχρινός», απαντάει.«Αλλά θέλω να σου πω και σένα τη σημερινή ιστορία», συνεχίζει, χαμογελώντας και ανεβάζοντας τον τόνο της φωνής του. «Είναι αστεία και λίγο σουρεάλ. Κοιμήθηκα χθες στις 4 τα ξημερώματα. Διαβάζω, ακούω μουσικές, χαλαρώνω. Τώρα τελευταία μου αρέσει να ακούω κλασική μουσική. Ακουγα λοιπόν Μάλερ, παρακολουθώντας ζωντανές συναυλίες. Κάποια στιγμή έπεσα για ύπνο. Ξαφνικά, το πρωί γύρω στις 8 ξυπνάω ακούγοντάς με. Σκέφτομαι, εντάξει, μεράκλωσε κάποιος γείτονας. Ηταν γλυκό, σαν καντάδα. Λέω, θα σταματήσει. Αλλά συνεχιζόταν. Ακούσαμε όλο τον δίσκο, τις “Μαγγανείες”.
Παρασκευή 5 Ιουνίου 2015
ΘΑΝΑΤΟΣ 58ΧΡΟΝΟΥ Μοιραία οδύσσεια για ασθενή Μοιραία ήταν η οδύσσεια ενός 58χρονου ασθενούς από την Πάρο.
Δώδεκα ανέκδοτα που χρεώνουν στον Ψαραντώνη
Χαλαρώστε
παίρνοντας μία γεύση από τον μοναδικό Ψαραντώνη και τα ανέκδοτά του, τα
οποία, όπως ισχυρίζονται πολλοί αποτελούν γεγονότα.
Σας παραθέτουμε λοιπόν εδώ ένα δείγμα των λόγων του!!! Απολαύστε τον…
Ήταν μια φορά μια κοπέλα και πάει στον Ψαραντώνη με το τσιγάρο στο χέρι και του λέει:
– «Μ`ανάβεις;» και της απαντάει εκείνος:
– «Όχι μρε, λυράρης.»
Σας παραθέτουμε λοιπόν εδώ ένα δείγμα των λόγων του!!! Απολαύστε τον…
Ήταν μια φορά μια κοπέλα και πάει στον Ψαραντώνη με το τσιγάρο στο χέρι και του λέει:
– «Μ`ανάβεις;» και της απαντάει εκείνος:
– «Όχι μρε, λυράρης.»
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)