Ήταν περίπου 4 το πρωί. Την απόλυτη ησυχία διέκοψαν ξαφνικά εφιαλτικές κραυγές- κραυγές δυνατές που μετά βεβαιότητας ακούστηκαν σε πολλά οικοδομικά τετράγωνα γύρω από το σημείο της έντασης. Πρόκειται για μία ιστορία που δεν την έχω πει, παρά μόνο σε ελάχιστους ανθρώπους του στενού οικογενειακού και φιλικού μου κύκλου. Μία πτυχή της φρικαλέας υπόθεσης με τη δολοφονία της 4χρονης Άννυ, την επανέφερε στη μνήμη μου, με ήχο άσχημο. Και ακόμα πιο άσχημες συνδηλώσεις.Γυρνάμε το χρόνο πίσω, στο 2010. Τότε βρισκόμασταν στα πρώτα στάδια της κρίσης και οι πάντες αναζητούσαν απαντήσεις. Εκείνες τις μικρές ώρες μίας καθημερινής διάβαζα στο διαδίκτυο δημοσιεύματα του ξένου Τύπου. Τη σιγαλιά τη διέλυσαν απροσδόκητες κραυγές από το δρόμο. Βγήκα στο μπαλκόνι προσπαθώντας να καταλάβω τι συμβαίνει. Οι κραυγές ήταν από γυναίκα η οποία δεχόταν γροθιές από νεαρό άνδρα.
Τετάρτη 6 Μαΐου 2015
Ο δολοφόνος της διπλανής πόρτας
Ήταν περίπου 4 το πρωί. Την απόλυτη ησυχία διέκοψαν ξαφνικά εφιαλτικές κραυγές- κραυγές δυνατές που μετά βεβαιότητας ακούστηκαν σε πολλά οικοδομικά τετράγωνα γύρω από το σημείο της έντασης. Πρόκειται για μία ιστορία που δεν την έχω πει, παρά μόνο σε ελάχιστους ανθρώπους του στενού οικογενειακού και φιλικού μου κύκλου. Μία πτυχή της φρικαλέας υπόθεσης με τη δολοφονία της 4χρονης Άννυ, την επανέφερε στη μνήμη μου, με ήχο άσχημο. Και ακόμα πιο άσχημες συνδηλώσεις.Γυρνάμε το χρόνο πίσω, στο 2010. Τότε βρισκόμασταν στα πρώτα στάδια της κρίσης και οι πάντες αναζητούσαν απαντήσεις. Εκείνες τις μικρές ώρες μίας καθημερινής διάβαζα στο διαδίκτυο δημοσιεύματα του ξένου Τύπου. Τη σιγαλιά τη διέλυσαν απροσδόκητες κραυγές από το δρόμο. Βγήκα στο μπαλκόνι προσπαθώντας να καταλάβω τι συμβαίνει. Οι κραυγές ήταν από γυναίκα η οποία δεχόταν γροθιές από νεαρό άνδρα.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)